سرمایه گذار خطرپذیر چیست و انواع آن در ایران کدامند؟

سرمایه گذاری خطر پذیر تامین مالی است که در استارتاپ‌ها و کسب و کارهای کوچکی که معمولا ریسک بالایی دارند سرمایه گذاری می‌شود، اما پتانسیل رشد تصاعدی را دارند.

هدف سرمایه گذاری خطرپذیر بازدهی بسیار بالا معمولا به شکل خرید استارتاپ یا عرضه اولیه سهام (IPO) برای شرکت سرمایه گذاری خطر پذیر است.

چرا باید از سرمایه گذاری خطرپذیر استفاده کرد؟

سرمایه گذاری خطرپذیر گزینه‌ی خوبی برای استارتاپ‌هایی است که به دنبال رشدی سریع و بزرگ هستند. چون سرمایه گذاری‌ها نسبتا زیاد هستند، استارتاپ شما باید برای گرفتن پول و رشد آماده باشد.

در همین رابطه بخوانید: بهترین ایده های راه اندازی استارتاپ در ایران

مزایای سرمایه گذاری خطرپذیر

بزرگترین مزیت کار با شرکت‌های سرمایه گذاری خطرپذیر این است که اگر استارتاپ شما شکست خورد شما برای پول بدهکار نیستید چون بر خلاف وام، هیچ اجباری به برگرداندن آن نیست.

سرمایه گذاران خطرپذیر با کسب و کارهای زیاد و دانش نهادی بر سر میز مذاکره می‌آیند. آن‌ها همچنین به خوبی با کسب و کارهای دیگری که می‌توانند به شما و استارتاپتان کمک کنند ارتباط دارند، افراد حرفه‌ای که ممکن است بخواهید آن‌ها را به عنوان کارمند و سرمایه گذاران دیگر استخدام کنید.

معایب سرمایه گذاری خطرپذیر

در حالی که از لحاظ تکنیکی شما مجبور نیستید پول را برگردانید، سرمایه گذاران خطر پذیر انتظار بازگشت سرمایه خود را دارند. این بدین معنی است که استارتاپی که سرمایه VC قبول می‌کند نیاز دارد که به گونه‌ای خروج کند که معمولا از طریق خرید یا عرضه اولیه سهام اتفاق می‌افتد. اگر این هدف شما نیست یا اگر می‌خواهید استارتاپ خودتان را برای همیشه راه اندازی کنید در این صورت سرمایه گذاری خطرپذیر مناسب شما نیست.

با توجه به این موضوع، بخشی از سرمایه گذاران خطرپذیر به دنبال بازگشت سرمایه خودشان هستند برابری در استارتاپ است. این بدین معنی است که شما بخشی از مالکیت را دست می‌دهید وقتی به سرمایه گذاری خطرپذیر رو می‌آورید.

بر اساس هر معامله، یک سرمایه گذار خطرپذیر (VC) حتی ممکن است با سهم اکثریت به پایان برسد. اگر این اتفاق بیفتد شما کنترل خود بر روی شرکت را از دست می‌دهید.

انواع سرمایه گذاری خطرپذیر در ایران کدامند؟

1. تامین مالی مرحله اولیه

مرحله اولیه تامین سرمایه شامل محله کشت ایده و سری A می‌شود. اولین پولی که بسیاری از کارآفرینان جمع آوری می‌کنند مرحله کشت ایده است.

نام آن خیلی روشنگر است: این همان دانه‌ای است که عده‌ای شرکت را رشد بدهند. مرحله کشت ایده برای استارتاپ از ایده تا اولین مراحل مثل توسعه محصول یا تحقیق بازار استفاده می‌شود. از آن جایی که استارتاپ از مرحله کشت بذر آن را می‌سازد و آن‌ها نوعی جذابیت دارند که ممکن است تعداد کاربران، درآمد، بازدید یا هر شاخص کلیدی عملکرد دیگری باشد که تنظیم کرده باشند که آن‌ها آماده هستند سری A را افزایش دهند که به آن‌ها برای رفتن به مرحله بعد کمک کند.

در سری A، استارتاپ‌ها انتظار دارند که برنامه‌ای برای توسعه مدل کسب و کار باشد، حتی اگر آن را اثبات نکرده باشند. آن‌ها همچنین انتظار دارند که از افزایش سرمایه برای افزایش درآمد استفاده کنند. چون سرمایه گذاری بالاتر از از مرحله کشت ایده است. سرمایه گذاران ساختار بیشتری از چیزی که در مرحله کشت ایده می‌خواهند.

این قابل قبول نیست که ایده‌ای خوب داشته باشید بنیان گذار باید اینکه این ایده‌ی خوب تبدیل به شرکتی خوب می‌شود را اثبات کند.

در همین رابطه بخوانید: ۶ چالش اصلی استارتاپ ها در ایران چیست؟

2. تامین مالی مرحله توسعه

تامین مالی توسعه شامل سری B و سری C می‌شود. شرکت‌هایی که به مرحله‌ی C در تامین مالی می‌رسند عملکرد خیلی خوبی دارند و آماده‌ی توسعه برای بازار جدید، جذب کسب و کار دیگر یا توسعه محصول جدید هستند.

معمولا شرکت‌های سری C به دنبال بین المللی کردن محصول و فعالیت در بازار بین المللی هستند. آن‌ها همچنین ممکن است به دنبال افزایش ارزش گذاری قبل از عرضه اولیه سهام یا خرید باشند. ارزش گذاری در این مرحله بر اساس امیدواری‌ها و انتظارات نیست و بر اساس داده‌ها است. میزان مشتریان شرکت چه مقدار است؟ درآمد آن چیست؟ رشد فعلی و مورد  انتظار آن چیست؟

تامین سرمایه سری C معمولا توسط شرکت‌های سرمایه گذار خطرپذیری انجام می‌شود که بر روی استارتاپ‌های مرحله آخر، شرکت‌های سرمایه گذاری خصوصی و حتی صندوق‌های تامینی سرمایه گذاری می‌کنند.

در حالی که سرمایه گذاری خطرپذیر می‌تواند گزینه‌ی خوبی برای استارتاپ‌ها باشد، اما روش‌های تامین سرمایه استارتاپ دیگری وجود دارد که می‌توانید از آن‌ها بهره ببرید.